فرمول
حتمن با کلمهی فرمول آشنا شدهاید. تجربهی مدرسه و دانشگاه و درس و مشق، این نام را برایمان آشنا کردهاست. فرمول فیزیک، شیمی و ریاضی و فرمولهای خشکی بودند که همیشه وقتی میخواستیم حفظ شان کنیم و در امتحان از آن استفاده کنیم غصهی مان میشد. میگفتیم ما آنها را کجای زندگیمان به کار میبریم که مجبوریم آن را با مشقت فراوان حفظ کنیم. یادم میآید برای حفظ کردن این فرمولها آنقدر برای خودم نشانه میگذاشتم، که آخر و عاقبت آن را قاطی میکردم و فرمولم😊اشتباه از آب در میآمد.
این روزها فکر میکنم . ای کاش فرمول دیگری به یادمان میداند. فرمولهای مهم زندگی. من دبیر شیمی یا ریاضی و یا دبیر فیزیک نیستم، اما واحدهای مختلفی را از تجربه پاس کردهام.ب ه فرمولی خاص رسیدم و آن این است.
لبخند + امید= شادی
اگر چه میدانم اتفاقات ناخوشایند زندگی کم نیستند و میتوانند کل روز و زندگیمان را درگیر کنند ولی اگر این فرمول یادمان نرود. در طول زندگی میتواند به ما انرژی و روحیه بسیاری بدهد.